MY CONSTITUTION

The last three years of my life have not seen any material and monetary upward mobility which always is a morale affecting happening but one of the very few things that keep me motivated and kept me engaged in this period is my admiration of our Constitution. I would say that Indian Constitutional document is the most sacred one I have ever read so far and every second time I read this I get a different view about this prestigious nation and the ideals and philosophies of the sculptors of our polity. 

                               There are many extra-ordinary features which could be found in our Constitution that makes her a unique one. However I am more attracted by the provisions of this reverent institution than that by her features.

                            The first and fore-most that rush into my mind is the Article : 38(2) which necessitates the State to minimize the inequalities in income and ELIMINATE the inequalities of status, opportunities and facilities not just amongst individuals but also among people belonging to different regions and  engaged in different vocations. This is not a part of the original Constitution but was incorporated in the late 1970’s.

                              I consider this provision to be one of the most pragmatically drafted one as it wants the State to minimize the inequalities in income, which cannot be assured to be eliminated, for, there are different vocations which people engage in and also because of the already prevalent different economic status.  But having understood that it would be difficult and quite impractical to eliminate income disparity between skilled and un-skilled employees, our political executives and legislators had included the best part in the second part of this clause ie “eliminate inequalities in status, facilities and opportunities”.

                                The State shall strive to provide every one of this nation with equal facilities and opportunities so that there isn’t any societal status difference among the inhabitants irrespective of the fact that societal discrimination already persist. Herein our beloved political class have shown their maturity and want to make the preamble-ideology of social justice a reality. So how do we vest the socially backward sections of our society an equal opportunity with that of those who invariably discriminated against them? Reservation and special economic and educational assistance are the answers and they find their place appropriately in our Constitution. 

கடவுளுக்கு

அன்புசார் கடவுளுக்கு,
                         
                                      நான் இங்கு நலம். பீகாரில் புத்த-கயாவிலும், இஸ்ரேலிலும்,கேதர்நாத்திலும்  உங்கள் நலமின்மை குறித்து ஊடகங்களில் வரும் செய்திகள் கண்டு, மனம் வருந்தி, உங்கள் நலம் வேண்டி,நீங்கள்  நலம் பெறுவீர் என்ற  நம்பிக்கையுடன்  உங்களுக்கே இக்கடிதம் எழுதிகிறேன்.

                                      கடிதம் எழுதுவது முடிவாயிற்று. நீங்கள் படைத்த தாய்-தகப்பன் இல்லாத குழந்தைகளை இச்சமூகம் விலாசம் இல்லாதவன் என்று அழைப்பது போல விலாசம் இல்லா உங்களுக்கு, எப்படி கடிதம் எழுத? எழுதினாலும், அவை  யாரிடம் பொய் சேரும்? யார் சேர்ப்பார்? என்ற கேள்விகளுக்கான பதில் நான் தேட முனைவது இல்லை. பெரும்பாலும் திரும்ப பதில் எழுத முடியாதவர்களுக்கோ  இல்லை திரும்ப பதில் சொல்ல விரும்பாதவர்களுக்கு மட்டுமே நான் இது வரையில் கடிதம் எழுதி இருக்கிறேன் .

                                       அவை, ஓன்று என் மகளுக்கான கடிதம் மற்றவை மக்களாட்சி முறையில் அமைக்க பெற்ற அரசாங்கத்திற்கான  கடிதம்.நான் எழுதும் மொழியை இது வரையில் புரிந்து கொள்ள முடியாததால் என் மகள் பதில் சொல்ல வில்லை. பதில் சொல்ல முடியாத அளவுக்கு நிறைய கேள்விகள் அரசாங்கத்திடம் அதிகம் மக்களால் கேட்கபடுவதால், பெரும்பாலும் அவர்களும் பதில் சொல்வதில்லை.எனவே பதில் எதிர்பார்த்து நான் இக்கடிதம் ஏற்றவில்லை.

                                    எனினும்,பதில் தருவதாய் நீங்கள்  முடிவு செய்தால் எந்த மொழியுலும் பதில் தரலாம்.  இந்தியாவில் இருக்கும் ஏசுவிற்கு தமிழ் தெரிந்திருக்கிறது , அவர் ஆப்பிரிக்க மொழியும் பேசுவதாய் நான் அறிகிறேன். சிவனும் நேபாள மொழியும் படித்திருக்கிறார் நாகா மொழியும் புரிந்துகொள்கிறார்.புத்தர் ஆசிய மொழிகள் பலவற்றை பேசுகிறார் போலும்.எனவே  உங்கள் பன் மொழி புலமை  போல, பூலோகத்தில் என் சக மனிதன் கண்டுபிடித்த மொழிபெயர்ப்பு மென்பொருள்கள் எனக்கு தகுந்த உதவி தரும்.எனவே செம்மொழி  தமிழில் தான் நீர் பதில் தர வேண்டிய அவசியமும் இல்லை.

                                 நேற்று என் வீட்டின் அருகில் இருக்கும் ஒரு கோவிலில் உனக்கு டாட்டா சொல்லிவிட்டு, நீ திரும்ப சொல்லாததால் என் மகள் உன் மேல் கோபத்துடன் இருக்கிறாள். மேலும் தப்பு செய்தால் இறைவன் தண்டனை தருவார் என்று சொன்ன என்னிடம் "அப்போம், இந்த DEER-ஆ அடிச்சு, சாப்பிட்ட LION-க்கு இன்னும் ஏன் Punish தரல? " என்று Discovery Satellite Channel பார்த்து விட்டு அவள் கேட்கிறாள். பதில் நீயும் சொல்வதாய்  இல்லை நானும் சொல்லவில்லை.

                                   அவளுக்கு எழும் கேள்விகள் போல எனக்கும் சில கேள்விகள் அவ்வபோது எழுகிறது.முடிந்தால் கேள்விகளையாவது மட்டும் படியும்.

                              சமீபத்தில் தர்மபுரியில் வெவ்வேறு சாதியை சார்ந்த இருவர் திருமணம் செய்ததால் , அங்கே அரங்கேறிய அடக்கு முறை அட்டூழியங்களை உனக்கு உன் உளவு துறை அறிக்கையாக , அது நடக்கும் முன்னரே ஏன் தரவில்லை? அவ்வாறு தந்திருந்தால் உன்னால் அந்த தவறு நடக்க முடியாது செய்திருக்க முடியுமே? கேதர்நாத்தில் அரங்கேறிய இயற்க்கை சீற்றங்களின் நடுவே நீ மட்டும் உன்னை பிழைக்க வைத்து உன் சக்தியை வெளிப்படுத்தி , உன் பக்திமான்களையும் கவர்ந்திருக்கறாயே ,அது போல ஏதாவது திருவிளையாடலா இது ? நீ உன் சக்தியை பூலோக மனிதர்களும்,அடுத்த மதத்தை சார்ந்த  உன் போட்டி கடவுள்களும் புரிய வைக்க , ஏதோ திருவிளையாடல்-II பாகம்  விளையாடுகிறாயா?

                             

                           


                                    

FOOD SECURITY

                                                   FOOD SECURITY

                                      The Prevention of Cruelties against Animals Act imposes a penal charge of just 50 INR for the first time offence and even in repeat-offence case the penalty is not deterring. Top up another 50 INR and go ahead with repeated VIOLENCE. Amidst many such outdated laws in our country there are also splendid attempts being made by the political class in bringing flagship legislations like the recent Food Security Bill. I am inclined to give my restricted opinion on this bill in this article and at the very outset I request the reader not to get prejudiced and judge me by my name. I SWEAR that am politically un-biased.

                                          The Food Security is criticized for prospective increase in the Fiscal Deficit of the country which already is rising at an alarming rate. With burgeoning inflation, reducing investment, deteriorating growth and unconvincingly low other macro-economic indicators some feel that it is not the right time to have introduced the bill. They blame the government squarely for the mis-timings of this bill and puts forth the sudden fall in the Stock market values as a response of the general public to this initiative. However they have failed to note that the financial outlay for FSB is already being reckoned with in the Budget 2013-14 and this bill is on the making for a decade and was one of the widely deliberated draft bills by the Parliamentary Standing Committee.

                                    More than all these with over 25% of the World’s undernourished population living in India and about 40% of the children under-5 as malnourished and underweight it becomes imperative for the State to vest the public with a legal entitlement that assures them of their food necessity. This in addition would help in reducing the health expenditure and improve health indicators of this nation. The demographic dividend of this nation shall be positively tapped only if the people are vested with the basic necessity of assured food which would help them in concentrating on their tasks and hence help in improving skills and productivity. And the FSB is so comprehensive that it even attempts to bring in social empowerment by making the eldest adult women of the household as the head of the family which again is in response to the prevailing social value of women being responsible for the family management. By bringing the ICDS, maternal and material assistance to pregnant and lactating women, supplemental nutrition supply to malnourished children as a legal entitlement it aims at a holistic solution to the prevalent condition of mal-nutrition.

                     The capitalist classes’ opposition to the bill as a non-productive expenditure is thus unfounded and they have to understand that without improvement in the human resource indices they could not tap the skills of the demographic potential that is prospectively inherent in our society.

மகளே ! மதியே !

                                         மகள் 

மகளே ! மதியே !

பாசம் பேசும், வாசம் வீசும்
மழலையே !


மோசம் போகும் நாச உலகின்
எந்தன்
 பிழை திருத்தமே !

***********************************************************************

மகளே ! மதியே !

வேடம் ஏற்று,வெளியில் செல்வேன்
உன்னிடம்  மட்டும்,வேடம் கலைவேன்


வேதம் நான்கும்  சொல்பவை  அறியேன்
உந்தன்  சொற்கள் -மறக்கவும் அறியேன்

***********************************************************************

மகளே ! மதியே !

நாட்கள் செல்ல
நீயோ வளர்கிறாய்
நானோ  தவிழ்கிறேன்.

*******************************************************************
மகளே ! மதியே !
 
உன்முன் -தோற்க தயாரில்லை
உன்னிடம்-தோற்க தயக்கமில்லை